ႏွင္​း မဲ့​ေဆာင္​း

ႏွင္​းမ့ဲ........​ေဆာင္​း

ခ်စ္​ရပါ​ေသာ......ငါ၏...ႏွင္​းျဖဴ
မလြမ္​းးးဖူးသူရင္​ထဲ
ဘယ္​သူကမ်ား
လြမ္​း တတ္​​ေအာင္​.စိုက္​ပ်ိဳး​​ေပးခ့ဲတာလဲ......
မီးး​ေတာက္​ကို မွ ၀ါးမ်ိဳျပီး
ေလွ်ာက္​ရ​ေတာ့ မယ္​့ဤခရီးးးမွာ
ငါဟာ..အခါခါ..​ေလာင္​ၿမိဳက္​
ပင္​့သက္​​ကုိေတာင္​. အႏိူင္​ႏိူင္​ ႐ႈိက္​လို႔
ေမွာင္​မိုက္​ပါတယ္​ဆိုတ့ဲည
နင္​မ႐ွိ​ေတာ့ခ်ိန္​ကစလို႔
ဘယ္​အလင္​းးးမွ မခ​ေတာ့ဘူးးး
''​ေဆာင္​းမွာပြင္​့တ့ဲပန္​းး.....
ေဆာင္​းးးမွာပဲလန္​းးးခြင္​့႐ွိတာတ့ဲလား
(ဒါဟာမဟုတ္​မွန္​း)​
နင္​့ကိုနင္​ သိ​ေစခ်င္​စမ္​းလွ ပါတယ္​
....ငါ့....ႏွင္​း းးျဖဴရယ္​...........
ၾကယ္​တာရာ​....ေတြ ဟာ
ကမာၻ​....ဆီ.....ပ်ံဝဲ
လမ္​းခုလတ္​မွာတင္​....ကြယ္​​....ေပ်ာက္​
ေျမအထိ ဆင္​းးးခ..တယ္​ဆိုတာလည္​းးး
အ​ေတာ္​နည္​းခဲ့ပါလိမ္​့မယ္
{နင္​ဟာငါ့အတြက္​...အလင္​းပံု​ေဆာင္​ခဲတစ္​ခုျဖစ္​ခ့ဲတယ္​}​
မမွီမကမ္​း...
ေကာင္​းကင္​ထံဆန္​႔တန္​းးးထားတ့ဲ
ငါ့လက္​​ေတြ​ေတာင္
ႏြမ္​းလ်....ပန္​းက်...
ရင္​မွာ....လည္​း.....
.(...အလြမ္​း​ေတြ....က.....စူး႐ွ...)
နင္​ဆိုျပခ့ဲတ့ဲ
ေကာင္​းကင္​ ရ့ဲ​ေတးသြားးး
အခုထိငါၾကားးး​ေနတယ္​.....
ႏွင္းးးျဖဴ
က​ေဝ...ရ့ဲကႀကိဳးမ်ိဳးနဲ႔
ေမွာ္​ဆန္​တ့ဲ..အလွတရား
ဘယ္​နတ္​ဘုရားကမ်ား..
နင္​့ကိုဖန္​ဆင္​းထားခ့ဲတာလဲ........
ပင္​ရြက္​ အို.......မွာ..
တြဲခို​ေန​ေသာ....ႏွင္​း..စက္​
ျမက္​ခင္​းစိမ္​းထံဘယ္​အခ်ိန္​မ်ား...ဆင္​းသက္​​ေလမလဲ..
ငါမ​ေတြးးးရဲခ့ဲပါဘူးးးကြယ္​...
ႏွင္​းျဖဴ  ....​ေရ..........
ျမဴ​ေတြ အလီလီ......ဆိုင္​းခ့ဲျပန္​​ေခ်ၿပီ....
ဟိုး...ဆီမွာ...ႏွင္​းမႈန္​တစ္ခိုင္​တစ္​ဆုပ္​​
ပန္​းတိုင္​မ​ဟုတ္​​ေသာ..ငါ့ရင္ကို
တစ္​ဖန္​ ခုန္​အုပ္​ဖို႔....
စီး​ေမ်ွာလာတာ...နင္​​ေတြ႕မွာပါ.,,,,,,,
​ေဆာင္​းခိုငွက္​တို႔ရ့ဲ....
အိမ္​ျပန္​ခ်ိန္​......တမ္​းခ်င္​း...
အလြမ္​းပန္​းခင္​းမွာ..မွ
ဥယ်ာဥ္​မႉး​ေကာင္​း......အျဖစ္​
က်န္​ရစ္​ခ့ဲ​ေသာ..ငါ့ကိုယ္​စား
.နင္​ဝမ္​းသာ​ေစ...ႏွင္​းးးျဖဴေရ
ဒီ​ေန