Tuesday, 24 November 2015

အေ၀းေရာက္ထြက္ဆိုခ်က္
မင္းမ်က္လံုးထဲ
ၾကယ္ကေလးေတြေကာက္ေကာက္ထည့္ရတာ ငါေပ်ာ္တယ္။
သိပ္ျမင့္တဲ႔ေတာင္ေတြေပၚက
ဒလိမ္႔ေခါက္ေကြးျပဳတ္က်တဲ႔အခါတိုင္း အဲဒီၾကယ္ေလးေတြကို ခိုဆြဲထားေနၾကမို႔ေလ။
မင္းရယ္သံေလးကို
ပလတ္စတစ္ေလာင္းၿပီး အခန္းနံရံမွာ ခ်ိတ္ထားရတာ ငါေပ်ာ္တယ္။
အမူးလြန္ၿပီး အိပ္မက္ေတြလမ္းေပ်ာက္တဲ႔ညတိုင္း
တခစ္ခစ္ ေသြးေဆာင္ေနၾကမို႔ေလ။
မင္းဆံပင္ရွည္ႀကီးေတြထဲ
မျမင္ရတဲ႔ငါးေတြ လွမ္းလွမ္းဖမ္းရတာ ငါေပ်ာ္တယ္။
လက္မဲ႔ေျခဗလာနဲ႔ ပြဲခင္းထဲကထြက္ခဲ႔ရတဲ႔အခါတိုင္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အသက္သြင္းေပးေနၾကမို႔ေလ။
ဆီးလီနာေရ…
အကုသိုလ္အနည္းဆံုး စိတ္ကစားမႈတစ္မ်ိဳးလို႔ အမ်ိဳးအမည္တပ္ပါ
မင္းကို အသက္ရွဴတိုင္း လြမ္းေနခဲ႔တယ္။
ညိမ္းည

No comments:

Post a Comment